یا انیسَ من لا انیسَ لَه . . .

 

“هوالمحبوب”

 

خوب که به فکر فرو می روم، می بینم من برای حرف هایم همیشه تو را دارم.

تو چه!

تو هم کسی را برای حرف هایت داری؟!